Współpłacenie w systemie ochrony zdrowia. Jesteście za czy przeciw?

„Każdy ma prawo do ochrony zdrowia. Obywatelom, niezależnie od ich sytuacji materialnej, władze publiczne zapewniają równy dostęp do świadczeń opieki zdrowotnej finansowanej ze środków publicznych”. Oto pierwsze dwa ustępy art. 68 Konstytucji Rzeczypospolitej Polskiej z dnia 2 kwietnia 1997 r. Niestety polski system ochrony zdrowia nie jest dostatecznie wydolny… W związku z tym pacjenci coraz częściej sami inwestują we własne zdrowie. Szacuje się, że już ponad 2 mln Polaków korzysta z prywatnej opieki zdrowotnej dzięki dodatkowym ubezpieczeniom zdrowotnym. Wydatki prywatne stanowią ponad 31% całkowitego finansowania ochrony zdrowia.

W jaki sposób można byłoby „udrożnić” sektor publiczny?

Jednym z rozwiązań jest wprowadzenie dopłat do świadczeń opieki zdrowotnej finansowanych ze środków publicznych, czyli tzw. współpłacenie. Współpłacenie umożliwiłoby efektywniejszą alokację dostępnych zasobów. Obecnie współpłacenie jest możliwe w przypadku zakupu leków refundowanych, leczenia stomatologicznego, zaopatrzenia w wyroby medyczne, leczenia uzdrowiskowego oraz świadczeń ponadstandardowych. Współpłacenie można byłoby wprowadzić również do innych świadczeń medycznych. Nie jest to jednak zadanie proste, gdyż wymaga m.in. precyzyjnego określenia koszyka świadczeń gwarantowanych, ustalenia maksymalnej wysokości współpłacenia oraz zdefiniowania świadczeń podlegających współpłaceniu.

Co sądzimy na temat współpłacenia? Pod jakimi warunkami zgodzilibyśmy się na wprowadzenie współpłacenia? Ile jesteśmy w stanie przeznaczyć w ramach współpłacenia?

Zapraszamy do zapoznania się z wynikami badania Fundacji My Pacjenci przeprowadzonego w ramach debaty Razem dla Zdrowia.

Ilu z nas korzysta z prywatnej lub publicznej opieki zdrowotnej?

Wyniki badania sugerują, że większość pacjentów (68%) korzysta zarówno z publicznej oraz prywatnej opieki zdrowotnej. Odpowiednio 17% oraz 14% respondentów deklaruje korzystanie wyłącznie z prywatnego lub publicznego systemu ochrony zdrowia.

Ile wynoszą nasze wydatki w ramach prywatnej opieki zdrowotnej?

W ciągu ostatnich 12 miesięcy co trzeci pacjent przeznaczył na prywatne świadczenia medyczne powyżej 1000 zł. Średni poziom wydatków wyniósł 1551,61 zł.

Jakie są nasze pomysły na „uzdrowienie” sektora publicznego?

W opinii 50% respondentów funkcjonowanie systemu ochrony zdrowia można byłoby usprawnić poprzez zmniejszenie wydatków publicznych na inne sektory (np. wojskowość i górnictwo) i przeznaczenie ich na cele zdrowotne. Nieco mniej osób (41%) opowiedziało się za wprowadzeniem dopłat do świadczeń medycznych ponoszonych przez pacjentów. Wśród innych możliwych rozwiązań wskazywano poszukiwanie oszczędności w obecnym systemie ochrony zdrowia (31%), określenie minimalnych standardów oraz kosztów świadczeń dostępnych w ramach publicznego systemu (31%), wprowadzenie dodatkowych ubezpieczeń zdrowotnych (27%) oraz zwiększenie wymiaru podatku na zdrowie (22%). Niemal 90% respondentów (89%) uważa, że wysokość składki na ubezpieczenie zdrowotne powinna być jednakowa dla wszystkich, niezależnie od wykonywanego zawodu. Połowa respondentów wskazuje, że woli ponosić koszty leczenia prywatnego bez jakichkolwiek pośredników, np. w postaci dodatkowych ubezpieczeń zdrowotnych.

Za jakie świadczenia medyczne bylibyśmy w stanie dopłacić z własnej kieszeni?

Ponad połowa respondentów (57%) deklaruje gotowość do ponoszenia dopłat za wyższej jakości wyroby medyczne oraz krótszy czas oczekiwania na wizytę lub badanie diagnostyczne (52%). Inni wskazywali również możliwość dopłacenia do jedno-lub dwuosobowej sali w szpitali (43%), krótszego czasu oczekiwania na hospitalizację (37%), lepszej jakości żywienia w szpitalu (35%), leków, które nie są dostępne w aptece szpitalnej (32%) oraz znieczulenia do porodu (20%). Jednocześnie 22% respondentów w ogóle nie byłoby skłonnych do partycypowania w wydatkach na publiczną opiekę zdrowotną.

W jakim stopniu bylibyśmy w stanie dopłacić z własnej kieszeni?

Większość respondentów opowiedziało się za dopłatą niewielkich sum nieprzekraczających 50 zł za wizytę u lekarza specjalisty oraz 10 zł za wizytę u lekarza rodzinnego, dzień hospitalizacji i badania diagnostyczne. Blisko 80% ankietowanych (79%) poparło ustalenie maksymalnego czasu oczekiwania na świadczenie, po przekroczeniu którego przysługiwałoby prawo do skorzystania ze świadczenia poza sektorem publicznym. W takim przypadku pacjenci pokrywaliby jedynie różnicę wynikającą z cennika prywatnego świadczeniodawcy oraz cennika ustalonego przez Narodowy Fundusz Zdrowia (NFZ). Ponad 50% badanych uważa, że należy również wprowadzić roczny limit wydatków prywatnych na leki na receptę. W przypadku przekroczenia limitu leki powinny być wydawane bezpłatnie. Średni limit określono na 1977,13 zł.

Jak długo powinniśmy oczekiwać na realizację świadczenia medycznego?

W opinii większości respondentów czas oczekiwania na wizytę u lekarza rodzinnego, lekarza specjalisty oraz badanie diagnostyczne nie powinien przekroczyć odpowiednio 2 dni (90%; średni spodziewany czas oczekiwania - 1,31 dni), 7 dni (70%; średni spodziewany czas oczekiwania - 12,54 dni) oraz 2 dni (31%; średni spodziewany czas oczekiwania - 7,54 dni). Respondenci dopuszczają możliwość oczekiwania powyżej dwóch tygodni na planowe leczenie szpitalne (40%; średni spodziewany czas oczekiwania - 22,53 dni) oraz pobyt w domu opieki (58%; średni spodziewany czas oczekiwania - 33,13 dni).

Autorzy raportu wskazują na korzyści płynące z wprowadzenia współpłacenia w postaci m.in. zwiększenia jakości opieki zdrowotnej oraz budowania odpowiedniej pozycji pacjenta w systemie. Autorzy zachęcają również do aktywnego udziału w podejmowaniu decyzji w ochronie zdrowia poprzez m.in. komunikowanie swoich problemów oraz potrzeb. Głos każdego z nas jest ważny!

Przypominamy motto Fundacji My Pacjenci - „Pacjenci – sami nie wiecie, ile możecie”!



Zapraszamy do szczegółowego zapoznania się z raportem Fundacji My Pacjenci: http://razemdlazdrowia.pl/konsultacje/12-wspolplacenie-za-swiadczenia-medyczne

Źródło:

• http://razemdlazdrowia.pl/konsultacje/12-wspolplacenie-za-swiadczenia-medyczne