Tragiczny finał przyjaźni pomiędzy psem i człowiekiem

Szacuje się, że ok. 1-2% osób trafiających na szpitalne oddziały ratunkowe stanowią przypadki pogryzień przez psa. Odsetek pogryzień może być wyższy, gdyż część z nich może nie być zgłaszana. Ugryzienia to nie tylko ból, obrażenia i krwotoki, ale i również ryzyko zakażenia. Brak lub zbyt późne wdrożenie odpowiedniego leczenia może prowadzić do wystąpienia powikłań, a nawet zgonu. Zakażenie ran ma charakter wielobakteryjny. Jedną z najczęściej izolowanych bakterii jest Capnocytophaga canimorsus, beztlenowa bakteria Gram-ujemna. Do zakażenia może dojść nie tylko w wyniku pokąsania, ale i również poprzez zadrapania oraz kontakt ze śliną psa.

48-letni Amerykanin Greg Manteufel zgłosił się do szpitala Froedtert Hospital w Milwaukee (Stany Zjednoczone) z powodu niepokojących zmian koloru skóry na twarzy i klatki piersiowej. Mężczyzna utrzymywał, że jego skóra była czerwona i niebieska. Podejrzewał u siebie grypę. Badanie krwi pacjenta wykazało jednak obecność innego drobnoustroju, tj. Capnocytophaga canimorsus – bakterii zasiedlającej gardło m.in. psów oraz kotów. Capnocytophaga canimorsus jest nieszkodliwa dla zwierząt. W przypadku ludzi bakteria może powodować poważne stany chorobowe, w tym sepsę, wstrząs septyczny, zapalenie opon mózgowo-rdzeniowych oraz zapalenie skóry i tkanki podskórnej. Śmiertelność w przebiegu sepsy spowodowanej zakażeniem Capnocytophaga canimorsus może przekraczać 30%. U pacjenta wdrożono antybiotykoterapię, która doprowadziła do eliminacji drobnoustroju z organizmu. U mężczyzny zakażenie doprowadziło jednak do wystąpienia sepsy, czyli gwałtownej uogólnionej reakcji zapalnej organizmu. U pacjenta doszło do zespołu rozsianego wykrzepiania wewnątrznaczyniowego, czyli nagłego powstania mikrozakrzepów, które utrudniają prawidłowe krążenie krwi. Słabe krążenie spowodowało zgorzel przebiegającą z martwicą mięśni oraz tkanki łącznej. Lekarze byli zmuszeni amputować pacjentowi część nosa, obie dłonie i stopy. Mężczyzna nie podał w wywiadzie ugryzienia przez psa. Na jego ciele nie zauważono żadnych obrażeń. Prawdopodobnie do zakażenia doszło w wyniku kontaktu ze śliną jego własnego psa. Eksperci zaznaczają jednak, że omawiany przypadek jest niezwykle rzadki. Dodają również, że korzyści płynące z posiadania psów znacząco przewyższają ewentualne ryzyko.

„Wykazano szereg korzyści zdrowotnych płynących z posiadania zwierząt" - mówi Dr Stephen Cole, wykładowca mikrobiologii weterynaryjnej na Uniwersytecie w Pensylwanii (Stany Zjednoczone) – „Sprawiają, że jesteśmy szczęśliwsi, zdrowsi jeżeli obchodzimy się z nimi we właściwy sposób".

Pomimo utraty części nosa i czterech kończyn, pacjent patrzy z optymizmem w przyszłość. Czeka go wiele zabiegów, w tym m.in. zabieg rekonstrukcji nosa. Oczekuje również na protezy dłoni oraz stóp. Pacjent podkreśla również, że nadal kocha psy i nie wierzy by do zakażenia doszło w wyniku kontaktu z jego własnym psem.

„Muszę być silny dla żony i syna. Oni również mnie wspierają” – powiedział Greg Manteufel – „Muszę patrzeć w przyszłość z nadzieją, że będzie lepiej” (…) „Nie mogę również przestać lubić psów z powodu tego co się stało” – dodał – „Zawsze kochałem psy”.

Zakażenie Capnocytophaga canimorsus zdarza się bardzo rzadko, w tym przede wszystkim u osób z obniżoną odpornością, np. u osób z chorobą nowotworową. Wśród innych czynników ryzyka wymienia się płeć męską, wiek powyżej 40 lat, uzależnienie od alkoholu oraz palenie tytoniu. W zapobieganiu zakażenia kluczową rolę odgrywa przestrzeganie podstawowych zasad higieny, w tym m.in. mycie rąk po kontakcie z psami oraz zgłoszenie się do lekarza w przypadku ugryzienia przez psa.

Źródła:

• https://edition.cnn.com/2018/09/18/health/dog-saliva-infection-capnocytophaga/index.html