Trądzik pospolity. Całkowite wyleczenie trądziku jest możliwe!

Jeśli mowa o trądziku, wyróżnia się kilka podstawowych postaci klinicznych choroby:

- trądzik młodzieńczy – największe nasilenie zmian występuje w okresie dojrzewania. Choroba zazwyczaj ustępuje sama, jednak jej obawy mogą być widoczne latami;


- trądzik ropowiczy – charakteryzujący się obecnością ropnych torbieli. W procesie gojenia charakterystyczne jest tworzenie się blizn na skórze;
- trądzik skupiony – odmiana trądziku pojawiająca się najczęściej u mężczyzn. Typowe są duże zaskórniki oraz problematyczne torbiele ropne. W procesie gojenia mogą tworzyć się blizny;


- trądzik bliznowcowy – w obrębie zmian trądzikowych tworzą się bliznowce;


- trądzik z ciężkim przebiegiem – odmiana trądziku występująca u mężczyzn, zwykle w okresie dojrzewania. Poza charakterystycznymi objawami trądziku może pojawiać się gorączka oraz bóle stawowe. Mogą występować zmiany w stawie mostkowo-obojczykowym.



Przyczyn występowania trądziku jest wiele począwszy od czynników genetycznych, poprzez te związane ze stylem życia: nadmiernym stresem, brakiem odpowiedniej ilości snu, nawykami dotyczącymi diety czy codziennej pielęgnacji skóry. Wydzielanie łoju w organizmie kontrolowane jest przez hormony - androgeny. Zbyt duże wydzielanie łoju związane jest ze zwiększoną produkcją androgenów, z kolei ich nadmiar może być objawem wielu chorób. Niezależnie od pierwotnej przyczyny pojawiania się trądziku, u osób z tym schorzeniem charakterystyczna jest zwiększona produkcja łoju, a co za tym idzie - blokowanie się aparatu włosowo-łojowego oraz reakcja zapalna (związana z pojawianiem się bakterii Propionibacterium acnes). Typowym widocznym objawem trądziku pospolitego jest z kolei pojawianie się torbieli ropnych, grudek, krost, guzków oraz zaskórników.

Rozpoznanie trądziku przez dermatologa wiąże się zwykle z wywiadem oraz obserwacją skóry pacjenta. W przypadku, kiedy zawiodą standardowe metody leczenia trądziku, dodatkowo wykonuje się również badania hormonalne - zwykle w przypadkach nagle pojawiających się objawów, najczęściej u osób dorosłych (zwłaszcza kobiet), u których trądzik nie występował od dłuższego czasu. W leczeniu trądziku najczęściej wykorzystuje się z kolei leki przeciwłojotokowe, przeciwbakteryjne, keratolityczne oraz przeciwzapalne. Czasami zaleca się także stosowanie kwasu witaminy A lub antybiotyków (w zależności od objawów i indywidualnego przebiegu choroby). Czasem pomocna w zwalczaniu trądziku okazuje się być także antykoncepcja hormonalna.

W kontekście leczenia trądziku bardzo dużą rolę odgrywa systematyczność. Dla powodzenia terapii (i zmniejszenia ryzyka nawrotu choroby) istotne jest sumienne stosowanie się do zaleceń dermatologa. Zazwyczaj leczenie trądziku trwa około 6 miesięcy. W tym czasie poza przyjmowaniem odpowiednich leków czy stosowaniem maści istotne jest również wprowadzenie odpowiednich nawyków związanych z dietą oraz unormowanie stylu życia (przykładowo unikanie stresowych sytuacji, które powodują dodatkowe przetłuszczanie się skóry). W kontekście diety warto ograniczyć spożywanie słodyczy, słodkich napojów gazowanych oraz tłuszczów o pochodzeniu zwierzęcym. Warto z kolei postawić na większe ilości warzyw, wodę, herbaty czy zioła.

Trądzik najczęściej występuje w postaci przewlekłej i ma tendencje do nawracania na różnych etapach życia (może również być wywołany czynnikami zewnętrznymi, np. istotną zmianą pielęgnacji skóry). Zdiagnozowany stosunkowo wcześnie może być jednak całkowicie wyleczalny. Warto pamiętać jednak o tym, że skóra ze skłonnościami do powstawania trądziku wymaga przemyślanej pielęgnacji - nie tylko w trakcie trwania terapii, ale również po jej zakończeniu.