Opatrunek w nowej odsłonie

Rana to przerwanie ciągłości tkanek powstałe np. w wyniku urazu, któremu może towarzyszyć utrata krwi, ryzyko zakażenia oraz pogorszenie czynności uszkodzonej części ciała. Na czym polega zaopatrywanie ran? Postępowanie polega głównie na oczyszczeniu rany, zatamowaniu wypływu krwi oraz zabezpieczeniu zranionego miejsca. Postępowanie jest oczywiście uzależnione od m.in. rodzaju rany, jej umiejscowienia, rozległości czy odpowiedzi na zastosowane leczenie. Czasy, w których do leczenia ran stosowano m.in. mocz, mleko czy tłuszcz zwierzęcy mamy już dawno za sobą. Obecnie dysponujemy szeregiem materiałów opatrunkowych, w tym tradycyjnymi opatrunkami pierwotnymi (np. kompresy z gazy lub siatki bawełnianej), opatrunkami pierwotnie specjalistycznymi (np. opatrunki gazowe nasączone parafiną lub wazeliną z dodatkiem środka antyseptycznego) oraz specjalistycznymi opatrunkami aktywnymi (np. opatrunki hydrożelowe, hydrokoloidowe oraz hydropolimerowe). Okazuje się jednak, że to jeszcze nie koniec usprawnień w zakresie leczenia ran. Amerykańscy naukowcy udowodnili, że leczenie ran może być jeszcze efektywniejsze. Badacze opracowali innowacyjny materiał opatrunkowy, zmieniając nasze dotychczasowe wyobrażenie o materiale opatrunkowym. W jakiej nowej odsłonie pojawił się opatrunek? Wyniki badania opublikowano w czasopiśmie Acta Biomaterialia.

Naukowcy z Texas Agricultural and Mechanical University (College Station, Teksas, Stany Zjednoczone) opracowali innowacyjny opatrunek, podawany we wstrzyknięciu, który powstrzymuje krwawienie i przyspiesza proces gojenia się rany. Do stworzenia opatrunku naukowcy wykorzystali kappa-karageny (biodegradowalne, liniowe polisacharydy otrzymywane z czerwonych wodorostów, które posiadają właściwości żelujące, zagęszczające, stabilizujące oraz emulgujące) oraz nanokrzemiany (sole krzemu o właściwościach absorpcyjnych, koloidalnych oraz reologicznych). Po zmieszaniu dwóch ww. związków powstaje trójwymiarowa galaretowata struktura o właściwościach hemostatycznych, która zapobiega wypływowi krwi z uszkodzonego miejsca oraz aktywuje proces zabliźniania się rany. Ponadto, zaobserwowano, że specyficzna struktura opatrunku umożliwia modyfikowanie farmakokinetyki leku, zapewniając zastosowanie leków o powolnym uwalnianiu, które usprawniają proces gojenia się rany.

„Hydrożele podawane we wstrzyknięciu stanowią obiecujący materiał umożliwiający osiągniecie hemostazy w przypadku urazów wewnętrznych i krwawienia. Biomateriały można wprowadzić bezpośrednio do miejsca rany za pomocą tzw. technik minimalnie inwazyjnych” – mówi Dr Akhilesh K. Gaharwar, jeden z autorów badania – „Idealny opatrunek powinien zmieniać swoją strukturę po wstrzyknięciu do miejsca rany oraz uruchamiać naturalną kaskadę krzepnięcia krwi. Ponadto, opatrunek powinien zainicjować proces gojenia się rany po osiągnięciu hemostazy."

Opatrunki stworzono przede wszystkim z myślą o rannych żołnierzach, gdzie wczesne tamowanie krwawienia może być kluczowe dla ich przeżycia. Opatrunki z pewnością jednak odnajdą zastosowanie nie tylko na polu bitwy, ale i również w codziennym życiu.

Podsumowując, kappa-karageny oraz nanokrzemiany ze względu na swoje właściwości odnajdują szerokie zastosowanie m.in. w przemyśle chemicznym, budowlanym oraz spożywczym. Amerykańscy naukowcy udowodnili, że ww. związki mogą być również z sukcesem wykorzystywane w medycynie (i nie tylko medycynie wojskowej). Innowacyjne opatrunki, zapewniając efektywne tamowanie krwi i przyspieszając proces gojenia się ran, z pewnością przyczynią się do obniżenia umieralności z powodu zranień i powiązanych z nimi krwawień.

Źródło:

• Lokhande G., Carrow J.K., Thakur T. et al. Nanoengineered injectable hydrogels for wound healing application. Acta Biomaterialia, 2018.

• https://www.sciencedaily.com/releases/2018/04/180402160615.htm