Malaria – jest szansa by ją powstrzymać

W badaniach, które zostały przeprowadzone w Mali przez naukowców z Radboud University Medical Centre, University of California (UCSF) i Malaria Research and Training Centre (MRTC) monitorowano bezpieczeństwo i skuteczność prymachiny (leku stosowanego w leczeniu innej postaci malarii, zwanej Plasmodium vivax) oraz barwnika laboratoryjnego o nazwie błękit metylenowy, który stosowany jest głównie w celu odróżnienia martwych komórek od żywych.

Efekt leczniczy już po 48 godzinach

Naukowcy przeprowadzili badanie u 80 chłopców i mężczyzn w Mali z bezobjawową malarią. Odkryli, że każdy z tych związków, po dodaniu do różnych schematów leczenia przeciwmalarycznego, spowodowało zablokowanie transmisji pasożytów malarii w ciągu 48 godzin. Natomiast, u pacjentów, którzy nie otrzymali tych związków transmisja zakażenia mogła trwać jeszcze przez co najmniej tydzień, gdyby zostali ponownie ukąszeni przez krwiopijnego komara. Wyniki badań zostały opublikowane w czasopiśmie The Lancet Infectious Diseases (2018) i stanowią znaczący przełom w leczeniu malarii.

Skutek uboczny – niebieski mocz

Zarodźce malarii stają się coraz bardziej oporne na istniejące leki i mogą nie być skuteczne w zapobieganiu rozprzestrzenianiu się pasożytów – co oznacza, że nawet jeśli objawy pacjenta zostaną skutecznie wyleczone, gdy zostanie on ponownie ukąszony przez inny gatunek komara, który rozprzestrzenia malarię, może przekazać on chorobę innej osobie. Naukowcy zauważyli tylko jeden skutek uboczny stosowania błękitu metylenowego – zamienia kolor moczu na jasno niebieski. Pomimo tego nietypowego efektu ubocznego barwnik ten jest bezpieczny i dobrze tolerowany przez pacjentów.

Statystyki dotyczące malarii

Według Światowej Organizacji Zdrowia (WHO) każdego roku na całym świecie 212 milionów ludzi zaraża się malarią, a około 429 000 umiera. Zakażenie spowodowane jest ugryzieniem komara przenoszącego malarię, a 90% wszystkich zgonów ma miejsce w Afryce, głównie wśród dzieci. Zapobieganie malarii koncentruje się głównie na stosowaniu moskitier, środków owadobójczych i lekarstw, w wyniku czego liczba zgonów z powodu malarii zmniejszyła się prawie o połowę w ciągu ostatnich dziesięciu lat.

Z danych zawartych w raporcie pt.: „World malaria report 2017” opracowanym przez Światową Organizację Zdrowia (WHO) w 2016 roku na świecie wystąpiło około 216 milionów przypadków malarii , w porównaniu z 237 milionami przypadków w 2010 r. i 211 milionów przypadków w 2015 r. Większość przypadków malarii w 2016 r. dotyczyło regionu afrykańskiego (90%), a następnie regionu południowo-wschodniej Azji (7%) i wschodniego regionu Morza Śródziemnego (2%).

Plasmodium falciparum jest najbardziej rozpowszechnionym pasożytem malarii w Afryce subsaharyjskiej, stanowiącym 99% przypadków malarii w 2016 r. Poza Afryką P. vivax jest dominującym pasożytem w regionie obu Ameryk, co stanowi 64% przypadków zachorowania na malarię i przekracza 30% w południowo-wschodniej Azji i 40% we wschodnich rejonach Morza Śródziemnego.

W 2016 r. zarejestrowano 445 000 zgonów z powodu malarii na świecie, w porównaniu do 446 000 zgonów w 2015 r. Afrykański region stanowił 91% wszystkich zgonów z powodu malarii w 2016 r., a następnie region południowo-wschodniej Azji (6%).

W 2016 r. 2,7 miliarda dolarów zainwestowano w kontrolę i zwalczanie malarii na całym świecie. Większość (74%) inwestycji w 2016 r. wydano w Regionie Afrykańskim, a następnie w Azji Południowo-Wschodniej (7%), we Wschodnim regionie Morza Śródziemnego i obu Amerykach (po 6%) oraz na Zachodnim Pacyfiku (4%). Stany Zjednoczone Ameryki (USA) były największym międzynarodowym źródłem finansowania malarii w 2016 r., Zapewniając 1 mld USD (38%), a następnie Wielka Brytania i Irlandia Północna oraz innych międzynarodowych darczyńców, w tym: Francji, Niemców i Japonii. Ponad połowa (57%) środków finansowych w 2016 r. została przekazana za pośrednictwem Światowego Funduszu na rzecz walki z AIDS, gruźlicą i malarią (Global Fund to Fight AIDS, TB and Malaria). Odkrycie nowych leków przeciwmalarycznych, jest ważne z powodu coraz częstszej oporności pasożytów malarii na terapie skojarzone, które są obecnie stosowane w leczeniu tej choroby.'