Jestem pielęgniarką! Kiedy moje koleżanki robiły kurs paznokci, ja pakowałam zwłoki!

„Rozpoznawanie warunków i potrzeb zdrowotnych pacjenta, rozpoznawanie problemów pielęgnacyjnych pacjenta, planowanie i sprawowanie opieki pielęgnacyjnej nad pacjentem, samodzielne udzielanie w określonym zakresie świadczeń zapobiegawczych, diagnostycznych, leczniczych i rehabilitacyjnych oraz medycznych czynności ratunkowych, realizacja zleceń lekarskich w procesie diagnostyki, leczenia i rehabilitacji, orzekanie o rodzaju i zakresie świadczeń opiekuńczo-pielęgnacyjnych, edukacja zdrowotna i promocja zdrowia”. To jedynie kilka wybranych zadań z długiej listy ustawowych zadań pielęgniarki. Z jednej strony zawód pielęgniarki jest jednym z najbardziej szanowanych zawodów. Z drugiej strony jednak jest to wciąż zawód niedostatecznie doceniany i opłacany, szczególnie jeżeli uwzględnimy zakres obowiązków, a przede wszystkim ogrom odpowiedzialności zawodowej. Obciążenie emocjonalne, przeciążenie układu ruchu, stres, narażenie na czynniki biologiczne i chemiczne, zbyt duża liczba pacjentów, agresja ze strony pacjentów lub ich rodzin… Oto przykładowe zagrożenia, z którymi na co dzień muszą się mierzyć pielęgniarki. W Polsce zawód pielęgniarki jest jednym z tzw. zawodów deficytowych. Liczba zarejestrowanych pielęgniarek w Polsce sięga 288 395 (średnia wieku pielęgniarek - 50,79 lata) (stan na 31.12.2016 r.). Liczba zatrudnionych pielęgniarek wynosi 239 958, co przekłada się na 6,25 pielęgniarek na 1 tys. mieszkańców. Jest to wskaźnik o wiele za niski, szczególnie w odniesieniu do zapotrzebowania wynikającego ze zmian demograficznych, w tym m.in. starzejącego się społeczeństwa. Prognozy na kolejne lata są jeszcze bardziej niepokojące. Przewiduje się, że w kolejnych latach będziemy obserwować brak prostej zastępowalności pokoleniowej pielęgniarek spowodowany znaczną różnicą pomiędzy pielęgniarkami nabywającymi uprawnienia emerytalne a liczbą pielęgniarek nabywających uprawnienia do wykonywania zawodu oraz zmniejszenie wskaźnika zatrudnionych pielęgniarek na 1000 mieszkańców. Szacuje się, że liczba zarejestrowanych pielęgniarek spadnie do 148 963 do 2030 r. (4 pielęgniarki na 1 tys. mieszkańców). Wskaźnik zatrudnionych pielęgniarek na 1000 mieszkańców sytuuje Polskę na ostatnim miejscu wśród innych krajów OECD. W innych krajach, np. w Szwajcarii wskaźnik jest kilkukrotnie wyższy. Poza przeciążeniem w miejscu pracy pielęgniarki w Polsce zmagają się również z niskimi wynagrodzeniami. Pomimo trudów związanych z zawodem pielęgniarki nie brakuje osób, które decydują się wybrać właśnie tę ścieżkę zawodową.

Do takich osób należy Weronika Nawara. Weronika dopiero rozpoczyna swoją karierę zawodową. Od niespełna dwóch lat pracuje na oddziale intensywnej terapii w jednym ze szpitali w Krakowie. Młoda pielęgniarka postanowiła podzielić się swoimi zawodowymi doświadczeniami. Jedno z pierwszych pytań, które zadaje prowadzący – Rafał Gębura - w wywiadzie w internetowym talk-show "7 metrów pod ziemią" dotyczy powodu, dla którego Weronika postanowiła kontynuować zawód pielęgniarki pomimo ostrzeżeń swoich starszych koleżanek. „Dlaczego nie uciekłaś?” – pyta.

„Nie uciekłam dlatego, że myślę, że właśnie młode pokolenie pielęgniarstwa może coś zmienić. I że jeżeli my uciekniemy, to tak naprawdę naszymi bliskimi, naszymi znajomymi, naszym starszym pokoleniem nie będzie się miał kto zajmować. To, czy jakaś zmiana w pielęgniarstwie zajdzie czy nie, zależy tylko i wyłącznie właśnie od tego młodego pokolenia, które może wyjechać, a może zostać. My patrząc na to z innej perspektywy, możemy rzeczywiście coś zmienić” - powiedziała Weronika Nawara.

W dalszej części wywiadu Weronika opowiada o satysfakcji płynącej z zawodu pielęgniarki, jak i również o trudach związanych z pracą z pacjentami oraz ich bliskimi, którzy często bywają roszczeniowi i agresywni. Przywołuje również obelgi, które padały niejednokrotnie w jej kierunku. Wskazuje jak według niej powinna wyglądać komunikacja na linii pielęgniarka-pacjent oraz pielęgniarka-lekarz. Weronika komentuje również kwestię dotyczącą zarobków pielęgniarek oraz prezentów, które otrzymują od pacjentów. Podkreśla obciążenie emocjonalne towarzyszące jej pracy, które wynika z codziennego obcowania z chorobą oraz śmiercią pacjentów. Opowiada o swoim pierwszym dyżurze i pierwszym zgonie.

Wywiad z Weroniką w ciągu zaledwie kilku dni obejrzało ponad pół miliona osób. Wywiad jest szeroko komentowany. Od internautów płyną przede wszystkim słowa wsparcia i uznania. Oto jedynie wybrane wpisy:

„Co jak co, ale pielęgniarka to bardzo ważny zawód, a wiele ludzi go nie docenia. Świetny wywiad i jeślibym zachorował to chciałbym mieć taką opiekę”.

„Prawdziwe powołanie do zawodu... Dzięki bo czasem już wątpię czy powołanie w ogóle istnieje, szczególnie w środowisku służby zdrowia”.

„Z przejęciem oglądałam ten odcinek z racji, że moja mama jest pielęgniarką już ponad 20 lat i w zeszłym tygodniu rodzina starszej pani straszyła mamę sądem i wniosła sprawę do oddziałowej. Cieszę się, że powstał taki filmik i może niektórzy zobaczą z innej strony pracę pielęgniarek i zaczną szanować ten zawód, bo w niedalekiej przyszłości może się okazać ze nie będzie miał go kto już wykonywać”.



Zachęcamy do obejrzenia całego wywiadu:





Weronika prowadzi blog „W czepku urodzona”. W lutym 2019 r. ukaże się jej książka, pt. „W czepku urodzone. O niewidzialnych bohaterkach szpitalnych korytarzy”.



Zapraszamy również do odwiedzenia bloga Weroniki Nawary:

www.wczepkurodzona.pl

Źródła:

• http://nipip.pl/raport-naczelnej-rady-pielegniarek-poloznych-zabezpieczenie-spoleczenstwa-polskiego-swiadczenia-pielegniarek-poloznych-2017-r/

• https://www.youtube.com/watch?v=oIXylJZRSmI

• www.wczepkurodzona.pl